اگرچه در منابع مختلف چندین کشور آسیایی به عنوان خاستگاه این گیاه ذکر شده است; اما اکثریت قریب به اتفاق این منابع، چین را منشا اصلی این گیاه می دانند..

از جمله یکی از معروف ترین داستان ها مربوط به سال 2737 قبل از میلاد است که بر اساس آن روزی امپراتور چین به نام «شن نونگ» که خود گیاه شناس ماهری بود، زیر درختی نشسته بود و خدمتکارش آب می جوشاند. او چایی تهیه کرده بود که با انداختن یک برگ چای در آب جوش، شن نونگ به خواص این گیاه پی برد و پس از آن کم کم مصرف این نوشیدنی در چین و دیگر نقاط جهان رواج یافت. اگر بخواهیم روایات را رها کنیم و این موضوع را اندکی مستندتر بررسی کنیم، باید بگوییم که در مقبره های کشف شده در زمان سلطنت سلسله «هان» در چین، یعنی از 220 تا 206 پیش از میلاد; ظروف چای کشف شده است، اما این نوشیدنی به عنوان نوشیدنی رسمی و ملی چین در زمان سلسله تانگ که از سال 618 تا 906 پس از میلاد بر چین حکومت می کرد، رایج شد. منبع مستند دیگری در مورد تاریخچه چای وجود دارد که مربوط به یک نویسنده چینی به نام لو یو است که اولین کتاب رسمی را در مورد چای چینگ یا چای کلاسیک نوشته است. اندکی پس از این تاریخ بود که برای اولین بار این گیاه توسط راهبان بودایی ژاپنی که برای مطالعه به چین سفر کرده بودند و مورد توجه قرار گرفته بودند در ژاپن معرفی شد به طوری که جایگاه ویژه ای در آیین ها و مراسم ژاپنی پیدا کرد. این مراسم به مراسم چای نیز معروف است

تاریخچه رواج مصرف چای در اروپا

از نظر زمانی، اروپا در مورد مصرف این نوشیدنی بسیار عقب تر از سایر نقاط جهان است. آشنایی با خواص این گیاه در اروپا به نیمه دوم قرن شانزدهم برمی گردد. نوشیدن چای ابتدا در میان بازرگانان پرتغالی رایج شد، اما تجارت آن را نه پرتغالی ها، بلکه توسط رقبای تجاری آنها، هلندی ها آغاز کردند. حدود سال 1606 بود که هلندی ها تجارت این گیاه را از چین به هلند از طریق جزیره “جاوا” آغاز کردند و خیلی زود این نوشیدنی به عنوان یک نوشیدنی لوکس در بین مردم هلند شناخته شد.

تاریخچه مصرف چای در انگلستان

ورود این نوشیدنی به انگلستان از حدود سال 1600 میلادی آغاز شد. در اصل ملوانان و بازرگانان این گیاه را به عنوان هدیه از آسیا به شهرهای خود در انگلستان می آوردند. اولین چای خانه در سال 1652 در لندن تأسیس شد و برای مدت طولانی مردم با کنجکاوی به این نوشیدنی نگاه می کردند. همچنین در سال 1658 یکی از مجلات چاپ شده در لندن مقاله ای را درج کرد که نام این نوشیدنی «تی چا» از کلمه چینی و «تای» از کلمه سایر ملل است. (تای) معرفی کرد; سپس اولین واردات انبوه و رسمی این محصول به انگلستان توسط شرکت هند شرقی انگلیس به سال 1664 برمی گردد.

یکی دیگر از موضوعات تأثیرگذار در محبوبیت مصرف چای در انگلستان و اروپا مربوط به ازدواج «کارلوس دوم» با شاهزاده پرتغالی به نام «براگانزا» است. پرنسس براگانزا به این نوشیدنی معتاد بود و همین امر تأثیر زیادی در معرفی و گسترش چای در انگلستان و اروپا داشت، بنابراین چای ابتدا به عنوان نوشیدنی در میان اشراف و همچنین قضات دادگاه های انگلیس و سپس در میان سایر بخش ها مورد استفاده قرار گرفت. در میان مردم انگلستان نیز تا حدی گسترش یافت. در آخر از تاریخچه چای بدانیم که این گیاه گیاهی ارزشمند است که اولین بار توسط امپراطور وقت چین که گیاه شناس به نام «شن نونگ» نیز بود، کشف شد. سپس در چین و سایر نقاط جهان از جمله اروپا مورد توجه قرار گرفت. پس از آن در حدود سال 1600 وارد انگلستان شد و در بین ملوانان و بازرگانان طرفدارانی پیدا کرد و برای مدت طولانی به عنوان یک نوشیدنی مجلل در میان اشراف استفاده می شد.